Καθαριότητα-Περιβάλλον

...που τοποθετούν τους κάδους, διότι χωρίς ανθρώπινο ιδρώτα καλή δουλειά δεν γίνεται! Μακάρι να βλέπαμε συνέχεια συνεργεία του Δήμου Θέρμης και της Κοινότητας Πλαγιαρίου στο χωριό, να κάνουν έργα, να σκάβουν, να διορθώνουν, να συντηρούν.

'Αργησε πάρα πολύ το έργο της τοποθέτησης των υπόγειων κάδων στο Πλαγιάρι, αλλά, έστω και προεκλογικά, οι κάδοι είναι καλοδεχούμενοι!

Τοποθετούνται αυτές τις ημέρες σε αρκετά σημεία στο χωριό (πατήστε στο "Διαβάστε περισσότερα" και θα δείτε και τις υπόλοιπες φωτογραφίες, από το γήπεδο, την οδό Κύπρου, τη Δωδώνης, από το παρκάκι της Κρήτης) και πιστεύουμε πως αν όλοι συμμορφωθούμε με τις οδηγίες και βάζουμε τα απορρίμματα (και ΟΧΙ τις στάχτες!) μέσα στους κάδους θα βελτιωθεί η απαράδεκτη κατάσταση με τα σκουπίδια (τουλάχιστον όσον αφορά τους κάδους) στο χωριό.

Μακάρι να δούμε πολλά ακόμη έργα στο Πλαγιάρι που τόσο τα χρειαζόμαστε. Και μακάρι να τα βλέπουμε ολόκληρη την τετραετία και όχι μόνο τους τελευταίους μήνες προ των εκλογών.

Όπως και να έχει, το καλό να λέγεται!

Είναι να απορεί κανείς... Τα πάντα διαλύονται, αλλά οι αφίσες επάνω στις κολόνες των δρόμων ΠΑΝΤΑ εκεί! Μεγάλα τα συμφέροντα. Πολλά τα λεφτά. Και ο νόμος; Και η προστασία των οδηγών; Με τέτοια θα ασχολούμαστε τώρα; Αφού έχουμε "κρίση", δεν είπαμε;

Ελπίζουμε να έχουν άλλου είδους κρίση οι δημότες στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές και να εκλέξουν ανθρώπους που θα κάνουν αυτό που θα υποσχεθούν. Γιατί από το 'θα εντάξουμε στο πρόγραμμά μας την απομάκρυνση των διαφημιστικών πινακίδων και την καθαίρεση πάσης φύσης πανώ και διαφημιστικών' μέχρι την υλοποίησή του υπάρχει τεράστια διαφορά.

Και το τραγικό της υπόθεσης είναι πως οι άνθρωποι δεν κρύβονται. Ονόματα, τηλέφωνα και διευθύνσεις είναι επάνω στις αφίσεις. Όποιος θέλει βρίσκει και επιβάλλει πρόστιμα. Θέλει όμως;

Θα περιμένουμε τον επόμενο οδηγό που θα σκοτωθεί επειδή κάποια αφίσα με αιθέρια ύπαρξη του τράβηξε την προσοχή του; Θα περιμένουμε το επόμενο παιδί που θα σκοτωθεί στη διάβαση επειδή ο οδηγός κοιτούσε ποιος τραγουδάει πού και πότε;

(Η φωτογραφία προχθεσινή από τη στροφή Τριλόφου, Δήμος Θέρμης)

Με σπασμένα τζάμια, ακαθαρσίες ζώων παντού, βρωμιά, σκουριά, ούρα και ανθρώπινα κόπρανα υποδέχεται το Πλαγιάρι τους επισκέπτες που έρχονται με τον ΟΑΣΘ στο χωριό.

Τι πράττει ο Δήμος μας, ώστε συνεργαζόμενος με τον ΟΑΣΘ, τις υπηρεσίες καθαριότητας της Κοινότητα Πλαγιαρίου και τις τεχνικές του υπηρεσίες, να φροντίζει για την ποιότητα ζωής των δημοτών του; Δεν αδιαφορεί, πιστεύουμε, που γινόμαστε ρεζίλι σε όλους όσοι επισκέπτονται το χωριό μας, για δουλειές ή για να δουν φίλους;

Αυτό που δεν κάνει ο Δήμος και η Κοινότητα το κάνουν οι θαμώνες του ΚΑΠΗ Πλαγιαρίου και μας δίνουν το καλό παράδειγμα. Έπιασαν τις σκούπες και καθαρίζουν το χώρο δίπλα από το καφενεδάκι τους. Όπως θα έπρεπε και όλοι μας να καθαρίζουμε το χώρο έξω από τα σπίτια μας, να φροντίζουμε τη γειτονιά μας και όχι μόνο τις όμορφες αυλές μας.
Συγχαρητήρια στα...παλικάρια που μας δείχνουν, για άλλη μια φορά, το σωστό το δρόμο.
Έχουμε ακόμη πάρα πολλά να μάθουμε από τους παλιούς...

Να και μια ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΑΡΤΑ που μας γεμίζει αισιοδοξία.

Ας το επισημάνουμε και αυτό, μια που όπως φαίνεται ουδείς εκ των υπευθύνων κυκλοφορεί στο χωριό για να δει τα χάλια μας. Κάποιος ασυνείδητος πέταξε κάτι αναμμένο μέσα στον κάδο, ίσως στάχτη, ίσως και για 'αστείο'. Το αποτέλεσμα το βλέπετε. Μήπως ήρθε ο καιρός να αντικατασταθούν οι πλαστικοί κάδοι με σιδερένιους;

Πίσω από τους κάδους το αίσχος μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Χριστουγεννιάτικα δέντρα, μπάζα, σκουπίδια, λόφος ολόκληρος, εδώ και εβδομάδες μεγαλώνει...

Πώς ακριβώς το είχε θέσει η "Δημοκρατική Ενότητα", η παράταξη του νυν Δημάρχου Θέρμης στις προγραμματικές δηλώσεις προ των εκλογών του 2010; Διαβάστε τι είχε πει:

"Η εξασφάλιση της δημόσιας υγείας με σύγχρονα έργα ύδρευσης & αποχέτευσης, η αισθητική και η καθαριότητα, η εξυπηρέτηση των πεζών, η πρόσβαση όλων των πολιτών στους δημόσιους χώρους χωρίς αποκλεισμούς, η αύξηση του πρασίνου και η εισαγωγή του ποδηλάτου στην καθημερινή ζωή αποτελούν κεντρικούς στόχους μας."

Αναρωτιόμαστε ειλικρινά αν υπάρχουν δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι, εκλεγμένοι ή υποψήφιοι, που αγανακτούν με αυτήν την κατάσταση και κάνουν κάτι γι'αυτή. Θα μας ενημερώσει κάποιος από αυτούς;

Και για να μη ξεχνιόμαστε: τα σκουπίδια ΔΕΝ τα πετάει ο Δήμος έξω από τους κάδους. Εμείς οι ίδιοι τα πετάμε. Είναι οικιακά απορρίματα, αλλά και οικοδομικά υλικά. Η ευθύνη δεν είναι αποκλειστικά του Δήμου. Αλλά και ο Δήμος οφείλει να συντονιστεί με την Αστυνομία, να επιβάλλει κυρώσεις, να ελέγξει, να κάνει συχνότερες αποκομιδές, να ζητήσει από τους δημότες να τον βοηθήσουν, να καταγγείλουν, να προσέξουν έξω από τα παράθυρά τους ποιος πετάει μπάζα και πότε.

Τι έχει γίνει από όλα αυτά;

Η φωτογραφία είναι από την οδό Καραβαγγέλη στο Πλαγιάρι, στο σημείο που τοποθετήθηκε υπόγειος κάδος. Δίπλα ζουν οικογένειες και παιδιά. Το αίσχος σε όλο του το μεγαλείο. Πλαγιάρι, εν έτει 2014.

Με μικρή βόλτα έξω από το χωριό, είτε προς την τούμπα είτε προς οποιοδήποτε αγροτικό δρόμο μάς φέρνει αντιμέτωπους με το έγκλημα που διαπράττεται καθημερινά και ατιμώρητα από πάμπολους 'επαγγελματίες', αλλά και όλους εμάς.

Στο πρόσφατο παρελθόν, πριν την κρίση, υπήρχε μια τάση φυγής των ανθρώπων της Θεσσαλονίκης από την 'βρώμικη' πόλη, για να έρθουν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε ένα πιο φιλόξενο περιβάλλον, κοντά στη φύση. Το Πλαγιάρι ωφελήθηκε από αυτήν την εσωτερική μετακίνηση, ήρθαν νέοι άνθρωποι, νέες οικογένειες, να ζήσουν και να μεγαλώσουν εδώ, παρά την προφανή έλλειψη υποδομών.

Το 'ανθρώπινο' μέγεθος του χωριού, η εγγύτητα προς την πόλη αλλά και η επαφή με τη Φύση ήταν καθοριστικοί παράγοντες σε αυτήν την μετακίνηση.

Δυστυχώς, το όνειρο της επαφής με τη Φύση έχει μετατραπεί σε πραγματικό εφιάλτη, λόγω της αδυναμίας των δημοτικών και αστυνομικών αρχών να πατάξουν και να τιμωρήσουν ορισμένους συνανθρώπους μας που δεν λογαριάζουν κανέναν μπροστά στην ευκολία τους. Το Πλαγιάρι έγινε ακόμη ένας σκουπιδότοπος, όπως, δυστυχώς, τόσες γειτονιές της Θεσσαλονίκης.

Πόσο κρίμα που ελάχιστοι φαίνονται να ενοχλούνται από το γεγονός πως ούτε για περπάτημα δεν μπορεί να πάει πια μια οικογένεια γύρω από το Πλαγιάρι λόγω της τραγικής κατάστασης που αντικρύζει, με μπάζα, σκουπίδια και σκουριασμένα σίδερα παντού, πως κανείς δεν τιμωρεί τους υπαίτιους, πως ελάχιστοι φαίνεται να νιάζονται για την κατάντια μας... Και όμως, κάποτε ολόκληρες σχολικές εκδρομές οργανώνονταν στα περίχωρα του Πλαγιαρίου και το χωριό γιόρταζε στις βρύσες και στα πλατάνια του χωριού.

Το τραγικότερο είναι πως ενώ μόνο μέσα από την ανάπτυξη θα ξεφύγουμε από την κρίση που μάς μαστίζει, η Δημοτική αρχή και η Κοινότητα Πλαγιαρίου δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται ούτε καν την οικονομική διάσταση της αξίας της φύσης. Πώς θα προσελκύσει κόσμο ο Δήμος, πώς θα προσελκύσει επιχειρήσεις, νέους ανθρώπους, επενδυτές που θα φέρουν ιδέες, χρήμα, δημοτικά τέλη όταν δεν φροντίζει να κάνει το Πλαγιάρι καθαρό και φιλόξενο; Όταν ούτε για βόλτα πια δεν έρχεται κανείς στην περιοχή μας; Όταν και οι ίδιοι οι κάτοικοι του Πλαγιαρίου διστάζουν να βγουν λίγο παραέξω, μην μολυνθούν από τα σκουπίδια και μην συναντήσουν αδέσποτα;

Αυτό είναι το Πλαγιάρι που θέλουμε, αυτό μάς αξίζει;

...συμβαίνει και εδώ! (και σε πολλά-πολλά ακόμη σημεία στο Πλαγιάρι...)