Υπηρεσίες Κοινότητας Πλαγιαρίου

Κάποια πράγματα δεν κοστίζουν. Αλλά αξίζουν.
Δεν αξίζουν οι μανάδες ένα παγκάκι της προκοπής στην παιδική χαρά της Κολοκοτρώνη στο Πλαγιάρι; Τι να κοστίζουν τέσσερα δοκάρια;
Και όμως. Τα μικρά πράγματα δείχνουν την πραγματική κατάσταση του τόπου μας.
Ας σπεύσουν οι υπηρεσίες του Δήμου ή της Κοινότητας και ας περιποιηθούν τη συγκεκριμένη παιδική χαρά και το διαλυμμένο παγκάκι της.
Κρίμα δεν είναι αν στα σκουριασμένα σίδερά του τραυματιστεί κάποιο παιδάκι; Ξεχάσαν οι 'υπεύθυνοι' τότε που είχαν και αυτοί μικρά παιδιά;

Πληθαίνουν τα περιστατικά κλοπών κάθε εβδομάδα στο Πλαγιάρι από συμμορίες που ανενόχλητες κυκλοφορούν στη γειτονιά μας. Ανάστατοι οι περίοικοι, ανάστατες οι μανάδες και οι νοικοκύρηδες. Ανάστατοι οι πάντες, φοβούνται για τα σπίτια τους, τα κορίτσια τους, τους ανήμπορους ηλικιωμένους. Τι κάνει η Αστυνομία, ο Δήμος, η Κοινότητα; Ανοίγουν οι συμμορίες τα σπίτια, το ένα μετά το άλλο, στη σειρά, κυρίως τις μεσημεριανές ώρες και τις πρώτες απογευματινές. Όσοι γνωρίζουν μιλούν για συγκεκριμένα οχήματα που περιφέρονται στις γειτονιές μας, άλλοι μιλούν για μια παλιά μεγάλη ασημί μερσεντές με ηλιοροφή, ξένες πινακίδες και τρεις μεγαλόσωμους επιβάτες, άλλοι για διάφορους που κινούνται ύποπτα και χτυπούν θυροτηλέφωνα προφασιζόμενοι που είναι από τον ΟΤΕ και θέλουν να διορθώσουν βλάβες. Τι να πιστέψεις, τι να πρωτοκοιτάξεις, τι να πρωτοπροσέξεις; Δεν είναι δουλειά των πολιτών να κάνουν τη δουλειά της αστυνομίας, ούτε ενθαρρύνουμε κανέναν να την αντικαταστήσει. Αλλά επιτέλους πρέπει να γίνει εμφανής η παρουσία της Αστυνομία στο χωριό, πρέπει να νιώσουν οι πολίτες ασφαλείς. Διότι τώρα ουδείς νιώθει ασφαλής, άλλοι κοιμούνται με τα κυνηγετικά όπλα γεμισμένα, άλλοι με τα φώτα ανοιχτά. Είναι όμως λύση αυτή; Δεν είναι λύση η αυτοδικία, ούτε η πολεμική ατμόσφαιρα στις γιορτινές τούτες μέρες. Ακούμε για περιπτώσεις κλοπών και βιασμών και δεν ξέρουμε πια τι να κάνουμε άλλο από το να προσέχουμε ο ένας τον άλλον, και ο ένας γείτονας το σπίτι του άλλου. Δήμαρχε Θέρμης και λοιποί εκλεγμένοι μας άρχοντες, είναι στο χέρι σας να εργαστείτε χέρι-χέρι με τους εκπροσώπους της Τάξης για να κοιμάται και πάλι το Πλαγιάρι ήσυχο. Ζητήστε επιτακτικά από την Αστυνομία να κάνει όσα απαιτούνται, περιπολίες, ελέγχους, εξακριβώσεις στοιχείων ώστε να μη θρηνήσουμε και άλλα. Γιατί το κλεμμένο κινητό και τα κλεμμένα πορτοφόλια ή τηλεοράσεις τα ξανααποκτάς. Στο βιασμό της γυναίκας σου ή του παιδιού σου, στο έγκλημα, τι κάνεις;

Τι κρίμα που χάθηκαν οι σχολικοί τροχονόμοι. Έπεσαν, μάλλον, θύματα των περικοπών του Δήμου Θέρμης. Πρόσφεραν ουσιαστικό έργο, ήταν πραγματικά χρήσιμοι στην πολύ επικίνδυνη, μοναδική και ξεθωριασμένη διάβαση του χωριού. Σε μια διάβαση που οι παραβιάσεις του κόκκινου σηματοδότη συμβαίνουν ανά πεντάλεπτο, και ουδείς παραβάτης τιμωρείται... Για να μην συζητήσουμε για τα δεκάδες άλλα αφύλακτα σημεία του δρόμου τα οποία διασχίζουν καθημερινά τα παιδιά μας...Αναρωτιόμαστε όμως: δεν θα μπορούσαν ορισμένοι γονείς, θείες, γιαγιάδες, παππούδες να προσφερθούν να γίνουν 'σχολικοί τροχονόμοι' χωρίς αμοιβή; Τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς λεφτά σε αυτήν τη χώρα; Γιατί οι άλλες χώρες να μεγαλουργούν χάρη στον εθελοντισμό και εμείς να περιμένουμε να μας πληρώσουν για να κάνουμε κάτι που θα ωφελήσει τα παιδιά μας; Ή μήπως υπάρχουν άλλα κωλύματα, νομικά ή πρακτικά; Τι λέει αλήθεια ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Πλαγιαρίου για την ιδέα αυτή; 'Εχει μήπως ήδη γίνει κάποια σχετική πρόταση στον Δήμο; Είμαστε σίγουροι πως κάποιοι γονείς θα δείξουν ενδιαφέρον.

Πόσες φορές έχουμε γράψει για τους πλανόδιους στο Πλαγιάρι και για την εμμονή τους να ανεβάζουν τα αμάξια τους στα πεζοδρόμια, λες και είναι κάρα και ζούμε στο 1940; Τότε, ναι, δεν ήξεραν από δικαιώματα πεζών, για τους κινδύνους να παρασυρθούν παιδιά και πεζοί από διερχόμενα αμάξια. Δεν ζούμε πια στο 1940 αλλά η δημοτική και κοινοτική μας αρχή δεν φαίνεται να το έχει καταλάβει. Ουδείς κάνει συστάσεις, ουδείς ελέγχει, ουδείς τιμωρεί. "Δεν βαριέσαι, τόσα προβλήματα έχουμε, τα πεζοδρόμια και οι πλανόδιοι μάς ενοχλούν;". Λέτε να μην τη γνωρίζουν αυτή την κατάσταση οι δημοτικοί μας άρχοντες; Βεβαίως τη γνωρίζουν. Έξω από τα γραφεία της Κοινότητα μονίμως παρκάρουν οι πλανόδιοι, επάνω στα πεζοδρόμια. Αν όμως δεν γίνει η αρχή από τα εύκολα πώς θα πάμε στα δύσκολα;

Στις 22 Μαίου 2012, πριν από πολλούς μήνες δηλαδή, είχαμε κάνει την παρακάτω δημοσίευση http://alturl.com/mkv53 για ένα ακόμη παρατημένο αυτοκίνητο. Ουδείς το μάζεψε, εξακολουθεί να αποτελεί κίνδυνο για τα μικρά παιδιά της γειτονιάς, με τις σκουριασμένες λαμαρίνες του, ένα θέαμα τριτοκοσμικό, αλλά και επικίνδυνο. Τουλάχιστον μπήκε ένα αυτοκόλλητο απομάκρυνσης. Θα πάει επιτέλους κάποια υπηρεσία να το μαζέψει; Λειτουργεί τίποτα σε αυτό το χωριό; Και να φανταστείτε είναι έξω από τα σπίτια των δημοτικών μας συμβούλων και δημοτικών 'αρχόντων' του χωριού... Τραγικό, αλήθεια.

Σε ανάρτησή μας στις 23/1/2012 είχαμε εκφράσει την έκπληξή μας για τον οδηγό που επιμένει να παρκάρει το αυτοκίνητό του μέσα στον αυλόγυρο της εκκλησίας του Αγ. Διονυσίου στο Πλαγιάρι (δείτε την παλιότερη ανάρτηση εδώ με τίτλο "Ούτε ιερό, ούτε όσιο" http://bit.ly/Xhq4qq).
Ένα χρόνο σχεδόν μετά το ΙΔΙΟ αυτοκίνητο συνεχίζει και σταθμεύει καθημερινά στην ΙΔΙΑ θέση. Τον βολεύει βρε αδελφέ. Πού να ψάχνει τώρα πάρκινγκ στα γύρω στενά... Η ντροπή δεν είναι όμως μόνο δική του. Είναι και της δημοτικής αστυνομίας μας που παρόλο η απουσία της στηλιτεύτηκε στην προηγούμενη ανάρτησή μας δεν έδειξε καμία προθυμία να απομακρύνει τον παραβάτη. Τι να ελπίζει ο κόσμος μετά από αυτό; Όταν τίποτα δεν γίνεται εδώ και ένα χρόνο, για ένα τόσο απλό θέμα, γιατί να ελπίζει ο απλός δημότης για τα σοβαρότερα; Δεν είναι θέμα 'κονδυλίων' αγαπητέ Δήμαρχε. Είναι θέμα οργάνωσης των δημοτικών υπηρεσιών και θέμα νοοτροπίας.

Στις 28/8/2011, είχαμε δημοσιεύσει μια ανάρτηση με θέμα "Αποτσίγαρα, μπουκάλια, αδέσποτα στις παιδικές χαρές. Και όμως. Η λύση είναι απλή.". Δείτε την ανάρτηση εδώ: http://bit.ly/RDZe8z
436 ημέρες μετά, τίποτα από αυτά που προτείναμε δεν έχει γίνει στις παιδικές χαρές στο Πλαγιάρι. Καμία βελτίωση.
Αλλά, σε κάποιους άλλους δήμους φαίνεται πως τα πράγματα δεν μένουν στάσιμα. Τα ίδια προβλήματα είχαν και σε ορισμένες παιδικές χαρές στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Εκεί όμως υιοθέτησαν κάποια από τα μέτρα που εφαρμόζονται διεθνώς. Η σημερινή φωτογραφία δεν είναι από παιδική χαρά του εξωτερικού, όπως στην παλιότερη ανάρτησή μας. Είναι από την παιδική χαρά στην πλατεία Ιπποδρομίου, στη Θεσσαλονίκη. Ειδικός τάπητας, περίφραξη, σύγχρονα, ασφαλή παιχνίδια. Εμείς εδώ τι κάνουμε κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι, κύριε Πρόεδρε, κύριε Δήμαρχε; Πότε θα δούμε βελτίωση στην ποιότητα ζωής μας, στην ασφάλεια των παιδιών μας;

Στις 17/06/2011 είχαμε γράψει για την αθλιότητα των στεγάστρων του ΟΑΣΘ, εντός των ορίων του Δήμου Θέρμης. Δείτε την παλιά ανάρτηση εδώ:
http://tinyurl.com/c3mkf32
Μας είχαν τότε ενημερώσει οι υπεύθυνοι της Κοινότητας πως το πρόβλημα δημιουργήθηκε διότι η ιδιωτική εταιρία που είχε συμβληθεί με το Δήμο Θέρμης είχε κηρυχθεί έκπτωτη και προσπαθούσαν να βρουν λύση. 508 ημέρες μετά, το ίδιο θέαμα, στην ίδια στάση, στο σημείο Μηδέν. Καμία βελτίωση, καμία λύση. Ντροπή και αίσχος. Και οι δημότες του Δήμου, οι κάτοικοι του Πλαγιαρίου συνεχίζουν να περιμένουν χειμώνα καλοκαίρι το λεωφορείο σε τριτοκοσμικές συνθήκες που κάνουν τον καθένα μας να ντρέπεται που ζει τέτοιες καταστάσεις. Τι επιτέλους κάνετε κύριοι αρμόδιοι; Πεντακόσιες ημέρες και δεν βρήκατε λύση; Αν δεν μπορείτε εσείς, μήπως πρέπει να αναλάβει κάποιος άλλος να βρει την λύση; Ή μήπως φταίει που οι μαθητές, εργάτες και νοικοκυρές που παίρνουν το λεωφορείο δεν είναι 'επώνυμοι' και δεν βγαίνουν στις εφημερίδες να καταγγείλουν την αθλιότητα;

Όταν γίνονται απλά πράγματα, χωρίς μεγάλο κόστος, η διαφορά είναι μεγάλη για την ποιότητα ζωής στο χωριό. Πέρσι είχε γίνει μια απόπειρα να μαζευτούν τα σκουπίδια και οι πευκοβελόνες από την παιδική χαρά της οδού Κύπρου, έγιναν σωρός και ουδέποτε πέρασε το όχημα του Δήμου να πάρει τις πευκοβελόνες. Ξανασκόρπισαν από τον αέρα οι σωροί. Πήγε τζάμπα η δουλειά της καθαρίστριας. Φέτος ξαναείδαμε να παίζεται το ίδιο έργο, είπαμε 'ώχ'. Αλλά έγινε το θαύμα! Πέρασε το αυτοκίνητο, μάζεψε τους σωρούς. Απλά πράγματα, που δεν θα έπρεπε να τα σχολιάζουμε καν. Αλλά σημαντικά. Γιατί τώρα βλέπουμε και ξέρουμε πού παίζουν τα παιδάκια μας. Αλλιώς, μέσα στα σκουπίδια και στις πευκοβελόνες μπορεί να κρύβονται πολλά, από γυαλιά ως σύριγγες...
Μπράβο λοιπόν σε όσους έκαναν καλά τη δουλειά τους. Από την καλή κυρία, υπάλληλο στην υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου Θέρμης, που καθαρίζει το χωριό, ως τους εργάτες της υπηρεσίας καθαριότητας που μάζεψαν τους σωρούς πευκοβελόνων και τον υπεύθυνο της υπηρεσίας που τους έστειλε και τους προϊσταμένους τους. Τι ωραία να γίνονταν όλα έτσι στο χωριό!

Δειλά, δειλά ξεπροβάλλουν τις τελευταίες ημέρες κάποια ολιγομελή συνεργεία και αποκαθιστούν βλάβες που χρόνιζαν. Δεν ξέρουμε αν είναι συνεργεία της Περιφέρειας ή αν πίεσε ο Δήμαρχος Θέρμης ώστε να βγουν επιτέλους και να φτιάξουν τις λάμπες, τα στηθαία, τους σηματοδότες. Γεγονός είναι πως, έστω και με ελάχιστους πόρους, αρχίζουν και γίνονται κάποια μικρά βήματα. Μια διαγράμμιση εδώ, μια αποκατάσταση στηθαίου εκεί, μια επισκευή καμμένης λάμπας παραπέρα. Το συγκεκριμένο σημείο είναι αυτό που είχαμε σημειώσει σε πρόσφατη ανάρτησή μας (4/9/2012) στην Κόκκινη Κάρτα με τίτλο "Ναι, η Περιφέρεια φταίει...αλλά εμείς εκλέξαμε Δήμαρχο" και αφορά καμμένες λάμπες και διαλυμμένα στηθαία στον δρόμο Θεσσαλονίκης- Περαίας, μπροστά από τον διάδρομο του αεροδρομίου, στο φανάρι του Ρυσίου. Ας το σημειώσουμε με πράσινη κάρτα και ας παρακολουθήσουμε τη συνέχεια.